Deze week werd mijn aandacht getrokken door een tweet van een bijzonder aangename professor uit ons mooie land, namelijk Rik Torfs. Het is geen toeval dat ik hem in mijn zondagse columns van 2020 tot 2022 elke week citeerde op het einde van mijn tekst. Zijn vermogen om op een briljante manier tegen de heersende opinie in te gaan vond ik bewonderenswaardig. Dat vind ik nog steeds trouwens. We zouden meer academici zoals Rik moeten hebben. Mensen die moedig hun eigen weg durven te gaan. Helaas heeft zijn moedig standpunt hem geen voordeel opgeleverd. Voorheen werd hij door heel Vlaanderen bewonderd, maar nu wordt hij onterecht vaak in het extreemrechtse kamp geplaatst en zelfs bestempeld als 'wappie'. Het is niet eenvoudig om de waarheid te vertellen zoals professor Torfs. Dat kan ik uit eigen ervaring beamen. Maar dat heeft ons beiden niet weerhouden om te blijven schrijven. Integendeel, het heeft ons eerder gemotiveerd om door te gaan. Ook vandaag voel ik bij momenten nog steeds de drang om af en toe terug te kijken naar de tumultueuze periode van de pandemie. Elke maand wordt immers duidelijker dat de televisie-experten, zoals Marc Van Ranst en Pierre Van Damme, de grootste onzin verkochten. Dit terwijl ze vandaag nog steeds hoog worden geprezen. Dat zit me niet lekker en ik zal blijven benadrukken hoe ze hebben gespeeld voor hun eigen financieel gewin. Totdat het algemeen erkend wordt. Maar goed, ik wilde het eigenlijk hebben over die tweet van Rik Torfs.
Al geruime tijd worstel ik ook met dit moreel dilemma. Ik ben namelijk op de hoogte van ernstige vergrijpen gepleegd door een zeer bekende politicus in onze Vivaldi-regering. Misschien wel de meest bekende van allen. Wie mijn eerste boek heeft gelezen kan wellicht raden over wie ik spreek. Ik heb herhaaldelijk gesuggereerd dat ik vermoed dat deze persoon mogelijk gechanteerd werd, wat zou kunnen geleid hebben tot de invoering van enkele volstrekt ongepaste en ondemocratische maatregelen. De misdaden die deze persoon in kwestie de laatste jaren heeft begaan zijn eigenlijk nog ernstiger dan de daden van Conner Rousseau. Zelfs al gingen ze niet over minderjarige slachtoffers maar over volwassen vrouwen. Ik heb met verschillende van deze vrouwen gesproken. Ze hebben me echter allemaal verteld dat ze een schikkingsovereenkomst hebben getekend, wat waarschijnlijk betekent dat deze politicus er zonder gevolgen vanaf zal komen. Ik pieker al een tijd over hoe ik dit naar buiten kan brengen maar tot nu toe heb ik nog geen oplossing gevonden voor dit probleem.
Daarom besloot ik in mei van dit jaar als een van de eersten te rapporteren over de beschuldigingen tegen Conner Rousseau. Ik voelde me gesterkt door de aankomende reportage van Faroek Özgünes. Zoals jullie ondertussen weten is deze helaas nog steeds niet uitgezonden door VTM. Door voorzichtig als eerste informatie naar voren te brengen kon ik mijn geloofwaardigheid opbouwen, voor het geval ik ooit het verhaal van de andere politicus naar buiten zou brengen. Ik schrijf eerder voorzichtig omdat de woorden van Rik Torfs zeer correct zijn. Het bekritiseren van een publiekelijk gewaardeerd persoon brengt veel negativiteit met zich mee. Je wordt bekritiseerd en afgeschilderd als een leugenaar omdat je geen harde bewijzen kunt voorleggen. Helaas zijn bewijzen van verkrachtingen zelden voorhanden. De daders zijn slim genoeg om hun misdaden niet vast te leggen, terwijl de slachtoffers vaak te beschaamd zijn om te spreken. Dat maakt het allemaal nog ingewikkelder. De daders van seksueel geweld lijken zich bewust te zijn van deze dynamiek en daarom gaan ze zelden slechts één keer over de schreef. Ze gaan steeds verder, wetende dat hun uitstekende advocaten de zaak de volgende dag met een geldsom kunnen 'oplossen'. Werkelijk weerzinwekkend.
U zult misschien zeggen dat Conner Rousseau niet is opgestapt door de feiten van grensoverschrijdend gedrag maar wel door zijn racistische en seksistische uitlatingen die hij deed begin september in het bijzijn van enkele politieagenten in Sint-Niklaas. Ik ben het hier niet mee eens. Dit was louter de druppel die de emmer deed overlopen. Die druppel kwam er omdat ondertussen enorm veel journalisten wel degelijk op de hoogte zijn van wat Conner op zijn kerfstok heeft. Omdat er voorlopig geen slachtoffers meer durven naar buiten treden en aangezien alle aanklachten vliegensvlug door het parket worden geseponeerd, moest er een andere manier gevonden worden om de voorzitter van de socialisten in diskrediet te brengen. Daarvoor moest er enkel gewacht worden en niet heel lang want Conner kan het niet laten met zijn karakter om fout uit te hoek te komen. De mensen die hem kennen uit zijn jeugd weten ook donders goed dat wat hij uitkraamde tegen de politie tijdens de nacht van 1 op 2 september voor Conner eigenlijk doodnormaal is. Hij heeft altijd al neergekeken op andere mensen en zeker op mensen van allochtone afkomst. Tijdens zijn studies heeft hij trouwens nog bijles gekregen van Dries Van Langenhove en toen zaten ze op veel zaken op dezelfde golflengte. Conner ging bovendien volgens veel insiders een stuk verder dan Dries, die volgens mij vaak ten onrechte in de extreem rechtse hoek wordt geplaatst. In ieder geval waren de uitspraken van Conner bij Bar ’t Hemelrijk genoeg om hem tot ontslag te dwingen en dit was een zeer goede zaak. Deze week raakte dan bekend dat Conner aan zichzelf gaat werken en daarvoor is hij nu in ziekteverlof. De dokter schreef hem ziek tot het einde van dit jaar. Uiteraard werd hij niet ziek vanwege het uitlekken van de racistische uitspraken. Hij beseft gewoon dat te veel journalisten en collega-politici ondertussen wel degelijk op de hoogte zijn van de door hem gepleegde feiten met verschillende jongemannen. Dit hangt als een zwaard van Damocles boven zijn hoofd. Net als de reportage van Faroek Özgünes die op elk moment uit de kast kan worden gehaald. In de hoop wat meer rust te krijgen liet hij deze week dan ook weten dat hij ook ontslag neemt uit het Vlaams Parlement. Natuurlijk deed hij dat pas nadat hij bij de dokter is gepasseerd. Hij weet immers dondersgoed dat hij op die manier wel recht heeft op een uittredingsvergoeding van om en bij de 80.000 euro. Het is dan ook ontzettend grof van Conner dat hij aan bevriende journalisten liet weten dat hij niet wou profiteren van belastinggeld zoals Sihame El Kaouakibi dat volgens hem wel deed. Wat Conner Rousseau niet openlijk met zijn volgers op Instagram deelde was het kleine, haast verwaarloosbare, detail in de reglementen van het Vlaams Parlement. Volgens deze regels heeft een parlementslid dat ontslag neemt geen recht op een uittredingsvergoeding. Maar, er is een uitzondering voor gevallen van medisch ontslag. In dat geval ontvangt het parlementslid wél een uittredingsvergoeding. Dit nieuws werd gisteren gebracht door de mensen van ’t Scheldt. Onderzoeksjournalistiek komt tegenwoordig niet meer van de mainstream media helaas, dat is deze week opnieuw maar eens bewezen. Benieuwd hoe de socialisten dit probleem zullen ontmijnen. Benieuwd of Conner vrijwillig afstand zal doen van deze 80.000 euro. Iets vertelt me dat hij dat niet zal doen.
Uitgerekend deze week kwam de goede vriend van Conner, Frank Vandenbroucke, ook weer negatief in de media. Premier Alexander De Croo ontving een brief met verontrustende informatie over mogelijke misstanden binnen de FOD Volksgezondheid, onder leiding van minister Frank Vandenbroucke. Verschillende nieuwsredacties hadden inzage in de brief waarin bewijs werd genoemd van onregelmatigheden rond een overheidsopdracht van 50 miljoen euro. Vandenbroucke reageerde aanvankelijk nauwelijks op de beschuldigingen en weigerde extra toelichting in het parlement te geven. Pas op vrijdag hield hij een persconferentie, waarbij de pers alleen mocht deelnemen met pen en papier, zonder opnameapparatuur. Dit deed hij waarschijnlijk uit voorzorg, wetende dat opnames tegen hem gebruikt kunnen worden.
Het is opmerkelijk dat de media dit gedrag zo gemakkelijk lijken te aanvaarden. Deze socialist vertoont steeds autoritaire trekken, maar de mainstream media lijken hier niet over te willen berichten. Het is verbazingwekkend dat mensen verrast zijn door nieuwe beschuldigingen van fraude tegen deze politicus. Dit gedrag was al bekend voordat Vandenbroucke opnieuw minister werd. Het lijkt helaas een kenmerk te zijn van de traditionele socialisten. Het is waarschijnlijk dat hij er ook dit keer mee wegkomt. De pers zal snel vergeten en het is aan kritische stemmen op sociale media om tegenwicht te bieden. Het delen van kritische berichten online en offline wordt nog steeds onderschat. Ik roep dan ook op om hieraan deel te nemen, om zelf kritisch te zijn tegen onrechtvaardigheid. We hebben meer impact dan we denken. Dat is iets wat ik in de afgelopen jaren heb geleerd en wat ik blijf doen, zij het met de nodige voorzichtigheid. Rik Torfs heeft gelijk; eerlijkheid kan gevaarlijk zijn. Maar hoe meer mensen dit doen, hoe sneller oneerlijke autoriteiten worden ontmaskerd. De media volgt uiteindelijk wat op sociale media aan de oppervlakte komt, zij het met enige vertraging. Dus, laat je stem horen en onthoud: ‘Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt ze wel.’
Steven Arrazola de Oñate
Comentarii