Over Trump, Ursula en een beetje Hoop

Het is alweer een paar maanden geleden dat ik op zondag mijn pen oppakte voor een column. De laatste maanden vulde ik mijn zondagen met de podcast Steven Spreekt, maar deze week nam ik daar even een pauze. Niets doen is echter niet evident voor mij dus daarom nog eens een zondagse tekst – ik blijf schrijven en spreken, omdat ik nog steeds vind dat onze vierde macht, de journalisten, hun werk niet goed genoeg doen. Ze lijken dan ook elk jaar wat meer een verlengstuk van de politiek te worden, in plaats van die kritische waakhond die ze zouden moeten zijn. Uitzonderingen zijn er gelukkig, maar te weinig. Dus hier ben ik nog eens, met een verse zondagse column.

De afgelopen maanden lijkt de media nog maar één onderwerp te kennen: Donald Trump. Hij wordt steevast neergezet als een schandalige Hitler-figuur, een wandelende ramp die de wereld naar de afgrond leidt. Begrijp me niet verkeerd: Trump is geen heilige, en ik ga hier geen pleidooi houden dat hij de Messias is. Maar is het niet een tikkeltje overdreven dat we dag in, dag uit moeten horen hoe verschrikkelijk hij is? Wanneer gaan onze briljante journalisten eens de spotlight richten op onze eigen Europese leiders en hun dwaas beleid van de afgelopen decennia? In plaats van Trump te blijven bashen, zouden ze beter vragen stellen over de torenhoge schulden waar we in Europa op afstevenen, of over de belachelijke prioriteiten van onze regeringen.

Trump won de verkiezingen in de VS met een simpele belofte: minder overheid. En wat doet hij? Hij voert het uit. De mainstream media (MSM) worden er gek van, want dat past niet in hun narratief. Hier in Europa snappen journalisten dat óf niet, óf juist wel – en daarom schilderen ze hem zo genadeloos af. Maar laten we eerlijk zijn: minder overheid is precies wat we in Europa, en zeker in België, ook nodig hebben. Helaas krijgen we dat niet, want onze media bepalen wat de mensen denken. Momenteel moet iedereen geloven dat Trump de duivel is, en als je bepaalde peilingen mag geloven, slikt zo’n 80% van de Vlamingen dat voor zoete koek. De enige remedie? Stop alle staatsteun aan de media. Wat we nu hebben, is pure staatspropaganda. De VRT, onze openbare omroep, mag wat mij betreft volledig verdwijnen. En neem dan meteen alle subsidies mee die bijvoorbeeld ook DPG Media van de overheid krijgt. Dat geld kunnen we beter besteden aan justitie – waar echte criminelen amper gestraft worden – of aan rusthuizen, waar ouderen voor een paar euro per dag eten voorgeschoteld krijgen. “Maar de VRT kost toch niet zoveel?” hoor ik je denken. Tel alle subsidies eens op, en je zult zien: het is een bodemloze put. Zet die zever stop, en kranten moeten weer échte journalistiek gaan bedrijven om lezers te lokken. Dan pas worden ze echt onafhankelijk.

Over onafhankelijkheid gesproken: als journalisten hun werk goed deden, zouden ze onze politici dagelijks aan de tand voelen over die exploderende staatsschuld. Onze nieuwe premier belooft 30 miljard te besparen, maar waar precies? Dat blijft vaag. Wat ik wél elke dag hoor, is dat hij miljarden zoekt om in defensie te pompen, want “de Russen komen eraan”. Serieus? De ene dag lees je dat Rusland economisch instort en dat Poetin door zijn eigen volk wordt veracht, de volgende dag dat hij klaarstaat om Europa onder de voet te lopen. Maak je borst maar nat, want dan moeten we blijkbaar miljarden in tanks en raketten steken. Wat een onzin. Rusland krijgt Oekraïne niet eens onder controle – waarom zouden ze dan de rest van Europa aanvallen? Poetin heeft alle grondstoffen die hij nodig heeft. Wat hebben wij hier? Kapotte windmolens en een berg schulden? Onze premier lijkt volledig mee te gaan in deze hysterie, terwijl ik ooit zoveel respect voor hem had. Nu eet hij gewillig uit de hand van Ursula von der Leyen. Ondertussen glundert onze nieuwe minister van Defensie als een kind in een snoepwinkel, poserend bij tanks en helikopters. Ik gun het hem wel, na al die jaren dromen van deze job. Dat de generaals hem achter zijn rug uitlachen, heeft hij nog niet door. En dat hij die miljarden toch niet krijgt, ook niet. Want dat is België: veel beloven, stoer doen, en uiteindelijk niets waarmaken.

Over Ursula gesproken: deze week kwam er nog een interessant nieuwtje boven water, dat onze MSM natuurlijk weer negeerden. Volgens Oostenrijkse media blijkt dat de EU onder Von der Leyens leiding gerichte campagnes financierde tegen politieke tegenstanders en kritische stemmen. Denk aan klimaatactivisme dat werd ingezet om dissidenten te intimideren, betaald met EU-geld. Een schandaal van jewelste, maar hoor je onze journalisten erover? Nee, die zijn te druk met Trump. Waarom zwijgen ze over corrupte tante Ursula? Het antwoord is simpel: het past niet in het plaatje. De media hebben het te druk met het pushen van hun eigen agenda, zoals het hele woke-gebeuren. Hoe meer woke een samenleving, hoe afhankelijker de bevolking, en hoe meer nood aan een sterke overheid. Dat is geen louter links idee – het wordt immers gesteund door alle mainstream partijen, ook in België. Ze willen allemaal meer controle.

Links is wel het verst van het padje afgedwaald. Kijk naar hoe ze nu wereldwijd Tesla’s vandaliseren omdat Elon Musk, ooit hun groene held, nu Trump steunt. Drie jaar geleden kwamen ze klaar op zijn elektrische wagens, nu is hij een nazi. En dat rechtvaardigt geweld, blijkbaar. Triest. Ondertussen roepen ze niet meer om meer zorg of betere rusthuizen – nee, ze blaten mee dat we meer wapens nodig hebben om de Russen te verslaan. Hoe diep kun je zinken?

Maar er is hoop. Een evenwicht herstelt zich altijd. In de VS zagen we dat al: mensen kotsten van het woke-gezever en kozen Trump. In Europa groeit dat sentiment ook. Deze week meldde een krant dat steeds meer jongeren de LGBTQ+-hype beu zijn. Begrijp me niet verkeerd: homo’s en lesbiennes verdienen respect, en dat krijgen ze ook van bijna iedereen. Maar dat transgendergedoe, dat constant genormaliseerd en opgedrongen wordt aan kinderen? Dat begint mensen tegen te staan. In België is een geslachtsverandering bijna gratis, zelfs voor minderjarigen, terwijl ouderen in rusthuizen amper eten krijgen. Dat is toch om van te kotsen? Gelukkig zien steeds meer mensen dat in, en ja, Trump durft dat luidop te zeggen. Hij heeft niets tegen homo’s of lesbiennes, maar wel tegen de woke waanzin – en terecht.

Onze Europese leiders beginnen te zweten. Ze noemen politici die de waarheid durven zeggen “populisten” en proberen ze kalt te stellen. Deze week werd Marine Le Pen veroordeeld tot de gevangenis, omdat ze kans maakte op het Franse presidentschap. In Roemenië werd de populairste kandidaat uit de verkiezingen geweerd. En onze journalisten? Die juichen dat onze democratie zo “gered” wordt. Triest, maar het tij keert. Hoe harder ze deze stemmen onderdrukken, hoe sterker ze terugkomen. Overal in Europa groeit het verzet tegen deze onzin. Demonstraties tegen oorlogszucht en machtsmisbruik zullen toenemen, en onze ruggengraatloze politici zullen uiteindelijk zwichten. Er komt vrede met Rusland, en we gaan weer goedkoop gas kopen bij onze buren – zoals het hoort.

Het worden nog lastige maanden, misschien jaren, maar het gezond verstand wint altijd. Steeds meer “populisten” zullen de macht grijpen, ze kunnen niet iedereen opsluiten. De groep die genoeg heeft van onze huidige Europese machthebbers groeit elke dag. Ik kijk uit naar de verkiezingen van de komende jaren. We gaan op termijn immers terug naar een welvarende economie, met normale belastingen en een overheid die niet overal haar neus in steekt. Gezond verstand, dat onze landen ooit groot maakte, komt terug. Geniet van je zondag, en tot de volgende keer!

Steven Arrazola de Oñate