We leven in eigenaardige tijden. Er gebeurt veel in de wereld. De wereld lijkt wel op hol te slaan. Leiders van allerlei slag trachten te ‘controleren’ en te ‘sturen’. Maar het lijkt er steeds meer op dat ze er niet in slagen. Wat is er aan de hand?
Als je die vraag stelt, kom je automatisch terecht bij de vraag: Wat is goed leiderschap?
En wat is het fundamenteel principe waarom een groep mensen, bij uitbreiding de bevolking van een land, leiders zouden moeten kunnen kiezen?
Laat me het eens zo formuleren: ‘de leiders van een groep mensen, bij uitbreiding de Staat, krijgen van de mensen die zij vertegenwoordigen ‘het vertrouwen, gebaseerd op het feit dat zij over de morele capaciteiten beschikken, om gemeenschappelijke regels op te stellen, zodat de maatschappij in goede harmonie kan functioneren. Deze regels zijn logisch, ze worden aanvaard en zijn niet in tegenstrijd met de fundamentele rechten van elke mens.’
Duidelijk toch?
In haar ultieme vorm zouden al deze regels zelf niet eens in wetten moeten gegoten te worden, want iedereen zou ze van nature uit moeten kennen. Maar desalniettemin kan het wenselijk zijn om toch een aantal regels af te spreken, zoals bvb verkeersregels of op welke manier we de samenleving organiseren en praktische zaken aanpakken, zoals huisvuilophaling of infrastructuurwerken.
Echter, als de LEIDERS van een Staat zichzelf meer rechten toe-eigenen en wetten uitvaardigen die ze aan mensen opleggen, dan worden deze leiders HEERSERS. Ze leiden en besturen niet meer, ze heersen en ze worden autoritair. Laat dat nu de essentie zijn van wat er in de wereld gebeurt. Het staatsysteem op alle niveaus is afgegleden naar een autoritair systeem, ook onze westerse democratie, en ze gebruikt wetten om te heersen. Torenhoge belastingen worden opgedrongen en uitgegeven door ministers zonder ook maar enig overleg met de bevolking. En wie vragen durft te stellen of wie niet betaalt, krijgt gegarandeerd en zonder verwijl, desnoods met geweld, te maken met de arm van de wet. Jouw mening wordt niet meer gevraagd. Niet te verwonderen dat het dan gegarandeerd misloopt. Politiek vandaag wordt gebracht door machtshebbers met eigenbelangen, die het volk hun wetten opleggen. Zelfs in ons democratisch stelsel van vandaag wordt er niet meer ordelijk bestuurd, maar dwangmatig geheerst. De heersers nemen steeds meer hun toevlucht tot op straffen gebaseerde maatregelen in plaats van tot het stimuleren van regels van gezond verstand. Dat enkel straffen opleggen niet werkt, schijnt niet meer door te dringen op hoger politiek niveau. En dan is het heel normaal dat mensen daartegen reageren. Omdat ze voelen dat het verhaal niet meer klopt. Zeker niet als dan ook nog eens blijkt dat er met twee maten en gewichten wordt ‘geheerst’ en duidelijk wordt dat de heersers meer rechten hebben dan de gewone mens. Dit gebrek aan moraliteitsbesef zal vroeg of laat altijd eindigen in een vorm van revolutie. Waarom? Omdat NIEMAND MEER RECHTEN HEEFT DAN ANDEREN. Een maatschappij die dit verloochent, zal vroeg of laat daar de gevolgen van dragen.
Geen enkele maatschappij ooit heeft het huidige niveau van ongelijkheid overleefd zonder een politiestaat te worden of een revolutie uit te lokken. Politici die die ongelijkheid trachten onder controle te houden met meer regels en straffen, zullen daarin niet slagen. Want elke politiestaat of dictatuur gaat op termijn onherroepelijk ten onder.
Er is meer: Iets dat wettelijk is, is immers niet noodzakelijk moreel. Het is een belangrijk gegeven. Wetten die ingaan tegen het gevoel van onrechtvaardigheid en moraliteit, kunnen niet opgedrongen worden zonder op weerstand te stuiten. Daarbij komt nog dat je als politicus een voorbeeldfunctie hebt. Indien je dat zelfs niet kan waarmaken, en je jezelf boven deze regels stelt, ontstaat er een serieus probleem. Elke mens met een beetje gezond verstand voelt dit in het diepste van zijn of haar hart. Het vertrouwen van de zogenaamde leider is dan volledig weg.
Enkele concrete voorbeelden maken dit duidelijk:
Dit is Vincent van Quickenborne. Hij was minister in België.
Zijn overtuiging is er een die ervan uitgaat dat mensen moeten geterroriseerd worden als ze niet luisteren naar wat hij zegt. Zijn moto is eerder in de stijl van “Regeltjes verzinnen in makkelijker dan leiding geven”
Meneer Vincent van Quickenborne is de man die tot ver in het buitenland bekend is om het ‘pipigate’ schandaal. Hij is de man die ervoor zorgde dat je nu een flinke boete in de bus krijgt als je ook maar één kilometer per uur te hard rijdt. En de man die zijn eigen coronaregels overtrad op afterparty Kamping Kitsch in 2021 tijdens de coronalockdown, maar wel als minister van justitie ervoor zorgde dat dokters en jongeren veroordeeld werden tot gevangenisstraffen en zware boetes omdat ze de mondmaskerplicht negeerden of samen TV aan het kijken waren. Het is bovendien bekend dat hij niet vies is van een lijntje snuiven, maar hij is wel de man die vindt dat zelfs elke kleinste overtreding moet gestraft worden met een gevangenisstraf.
Is dit een leider die jij wil volgen?
Nog een voorbeeld:
Dit is mevrouw Annelies Verlinden, minister van Binnenlandse zaken.
Annelies wil nog duizenden camera’s installeren om elke, ook maar kleinste verkeersovertreding te beboeten. De overheid bepaalt wat zogezegd veilig is en jij krijgt daarover geen enkel beslissingsrecht meer. Annelies is de minister die 2 jaar geleden moest toegeven dat ze gezichtsherkenning software had laten uittesten door de politie, terwijl dit in ons land bij wet verboden is. De rest van de regerings’bende’ vond dit niet zo abnormaal en Annelies kwam ermee weg. Zij is ook de minister die hardhandig vreedzame betogingen met vrouwen en kinderen, hardhandig uiteen liet slaan. Terwijl er geen enkele reden toe was en mensen enkel hun grondrechten opeisten.
Is dit een leider die je wil volgen?
Nog een ander voorbeeld:
Dit is Pierre Van Damme, vaccinoloog. In de Zevende Dag in 2021 ging hij het gesprek aan met Sam Brokken en zei: “de vaccins zorgen ervoor dat je het virus niet meer zal doorgeven”. Sam Brokken stelde dat daar geen garantie voor was. Sam werd nadien ontslagen. Intussen is gebleken dat wie gevaccineerd is, het virus wel degelijk nog kan overdragen. Er komen steeds meer bewijzen dat de vaccins bovendien onveilig zijn. Pierre Van Damme is nog steeds op post en blijft onwetenschappelijke onzin verklaren. Wat hij allemaal uit zijn botten heeft geslagen, kan hij vandaag onmogelijk nog rechtvaardigen. Met andere woorden, deze Vaccino “LOOG”.
Is dit een leider die je wil volgen?
Over zijn collega’s Erika Vliegen en een nog grotere leugenaar-narcist met de initialen MVR, zullen we het zelfs niet eens meer hebben.
Het lijstje van hedendaagse onbekwame HEERSERS is lang. En dat wreekt zich vroeg of laat.
Minister van volksgezondheid, Frank Vandenbroucke, bijvoorbeeld, die de gezondheid heeft verkocht aan de pillen- en spuiten industrie, die 30 jaar geleden al trachtte zijn wandaden te verdoezelen door het letterlijk te verbranden en die vandaag de wet van openbaarheid van bestuur gewoonweg weigert toe te passen. Ook in Europa van hetzelfde laken een broek. Ursula Von der Leyen kwam destijds als Duits minister van Defensie in opspraak vanwege onregelmatigheden bij de toewijzing van een grote consultancy-opdracht. Maar ze ‘ontsnapte’ wonderlijk en slaagde er zelfs in om het postje als voorzitter van de Europese Commissie te veroveren. Daar kan ze rustig verder doen met dezelfde vorm van onregelmatigheden, en nog meer gelden verduisteren, nu via de farmaceutische industrie. O ja, ook Ursula denkt er niet aan om de bevolking inzage te geven in haar duistere praktijken en weigert opheldering te verschaffen over geheime sms’jes tussen haar en de topman van farmaceut Pfizer, Albert Bourla.
Zijn dit leiders die je wil volgen?
We moeten met z’n allen stoppen met deze mensen LEIDERS te noemen. Simpelweg omdat ze de essentie van het mens zijn vanuit hun ego en hun zelfoverschatting, overboord gooien. Dit zijn immers geen leiders. Ze leiden niet, ze heersen en profiteren. Net als de keizers van Rome, de koningen en de pausen van weleer.
Gelukkig is er nog karma. En karma is a bitch. Misschien zullen we nog even moeten wachten, maar deze universele wet is onverbiddelijk. De waarheid komt vroeg of laat naar boven en wie misbruik maakt van macht, zal vroeg of laat de rekening gepresenteerd krijgen.
Even terug naar goed leiderschap. Het bestaat zeker wel.
Er zijn wel mensen die leiderschap begrijpen. Een veelzeggend voorbeeld:
Dit is Ricardo Semler. Hij was CEO van bedrijven in Brazilië en paste een circulaire vorm van management toe. Er waren geen conventionele regels en geen specifieke werktijden. Hij werkte op basis van vertrouwen en op “participerend leiderschap”.
Zijn moto is iets in de stijl van “teveel bureaucratie is de dood van goed werk”
Zijn overtuiging is er een die ervan uitgaat dat mensen niet werken om de grote baas te dienen, maar om zich goed te voelen, iets nuttigs en creatiefs te doen en ergens bij te horen. Hij gaat er ook van uit dat mensen zelf bekwaam zijn om een onderscheid te maken tussen wat noodzakelijk is, wat nuttig is en wat helemaal zinloos is.
Hij transformeerde het bedrijf van zijn vader, hij ontsloeg 60% van de managers en gooide alle verlammend werkende controlesystemen de deur uit.
Hij gaf het personeel eigen verantwoordelijkheid. Iedereen kreeg inzicht in wat hun medewerkers en managers verdienden en in de financiële cijfers van het bedrijf. Iedereen kreeg eenzelfde winstuitkering, van directielid tot fabrieksmedewerker.
De bedrijven van Ricardo Semler floreerden.
People don’t leave bad jobsThey leave bad leaders
Nog een voorbeeld uit de politiek. Laat me even hebben over Nelson Mandela.
In 1944 raakte Mandela betrokken bij de strijd van het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) tegen de dominantie van de blanke etnische minderheid en de segregatiepolitiek. In 1961 werd Mandela verdacht van hoogverraad, maar vrijgesproken. Op 5 augustus 1962 werd hij, na een tip van de CIA, echter opnieuw gearresteerd. Nelson Mandela verbleef bijna 30 jaar in de gevangenis. Hij verzette zich tegen deze onrechtvaardigheid, maar Robbeneiland volstond niet om de wil van Mandela te breken.
Mandela werd in 1994, op 75-jarige leeftijd, president van Zuid-Afrika, als opvolger van De Klerk, die onder druk al een aarzelend begin had gemaakt met afschaffing van apartheidsregels. Mandela zag iedereen die zich tegen de apartheid verzette als een vriend, waarbij de huidskleur, religie of politieke achtergrond er niet toe deed. Hij kreeg in 1993 de Nobelprijs voor de Vrede.
Mandela durfde tegen het westerse mainstream gedachtengoed in te gaan. Hij sprak zich herhaaldelijk kritisch uit over westerse landen. Zo verzette hij zich in 1999 heftig tegen de NAVO-interventie die leidde tot de Kosovo-oorlog. Hij noemde het een poging van machtige staten om de hele wereld te beheersen. In 2003 sprak hij zich uit tegen de plannen van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk om Irak binnen te vallen. Mandela omschreef het als een ‘tragedie’ en zei dat de Verenigde Staten meer verschrikkelijke misdaden begaan hadden dan welk ander land ook.
Mandela had in principe niets tegen het bestaan van Israël, niettegenstaande dat land het Apartheidsregime gesteund had, maar hij was tegen het bezet houden van Arabisch land na de Zesdaagse Oorlog van 1967. Hij was tegen de onvrijheid van het Palestijnse volk en het zelfbeschikkingsrecht dat het Palestijnse volk werd ontnomen.
Je kan ongetwijfeld goede en minder goede dingen aanhalen van Nelson Mandela. Maar waar je hem niet kan van beschuldigen is dat hij niet wist waar hij voor stond. Hij heeft gevochten tegen onrechtvaardigheid en voor de rechten van gewone mensen. Hij was een verkozen (!) leider die zijn volk leidde vanuit het hart.
Bad leaders care about who is rightGood leaders care about what is right- Simon Sinek -Laat ons geen volgers zijn van leiders die hun naam niet waard zijn. Laat ons geen leiders goedpraten die zich boven de mensen zetten.
Ik laat de reflectie echter bij de lezer zelf. Misschien voel je zelf al langer dat je niet meer de weg wil volgen die onze leiders vandaag uitstippelen. Geld voor oorlog terwijl mensen in eigen land met overstromingen geteisterd worden. Duizenden camera’s op elke hoek van de straat om elke kleinste overtreding te beboeten, terwijl hoog geplaatste heren die zedenfeiten plegen, weg komen met een seponering of een voorwaardelijke straf. Steeds meer administratieve regels en kosten voor kleine organisaties die vrijwilligerswerk doen, zoals sportploegen of voedselbanken, in het belang van de jongeren en noodlijdenden, terwijl parlementsleden een debat voeren over het behoud van hun premies. Boeren die van hun land weggepest worden door administratie en controles, maar die niet geholpen worden vanuit de over-bureaucratie die regeert vanachter een warm bureau en met zicht op koffie en taart.
We leven in eigenaardige tijden. We zitten duidelijk in een spirituele oorlog tussen enerzijds krachten die ons in onwetendheid willen houden en ons willen blijven manipuleren, en anderzijds mensen die groeien in bewustzijn en zich niet meer willen laten manipuleren omdat ze genoeg hebben van het immoreel gedrag en de onrechtvaardigheid die door een overheid wordt opgedrongen. Daarom is er weerstand en actie nodig. Maar ieder van ons zal in zijn of haar daadkracht moeten gaan staan om verandering te kunnen realiseren. Hoe je dat doet, is jouw ‘vrije’ keuze.
Zelfs als iedereen het doet,is fout nooit goed
Peter Van den Broucke
