Ik mag hopen dat onze redders van de planeet, op zijn minst weten wààr ze mee bezig zijn, waarvòòr ze het doen en wàt het effect is van hun handelen.
Als je je verantwoordelijk voelt voor de hele aardbol, dan kan je je het immers niet permitteren, te draaien op automatische piloot.
Vandaar: Actie moet er komen! Met uitroepteken!
Als je overtuigd bent van je grote gelijk, en de rest van de planeet wil dat niet snappen, dan mag je mensen gerust treffen op gebieden, die zij dan weer belangrijk vinden.
Je vastplakken aan dingen waar zij gelukkiger van worden bijvoorbeeld.
Het doel heiligt de middelen. Respect? (P)lak aan!
Trouwens, nu we toch bezig zijn en als we het woke bekijken: weg met die ‘Blauwe planeet’, vanaf nu is het Groen! Ook met uitroepteken.
Onze donkergroene medemens wil het klimaat, de natuur, en bij uitbreiding de planeet redden door alles, wat met CO2 vervuiling te maken heeft, zoals fossiele brandstoffen te bannen en te vervangen door hernieuwbare energie. Of die manier van handelen effectief is, dat zullen ze later wel eens bekijken. Nu is er geen tijd meer te verliezen.
Ik ben benieuwd.
Want ik krijg stilaan een donkerbruin vermoeden, dat het op deze manier niet zal lukken.
Zoals ik in de twee vorige artikels heb proberen aantonen, zijn windmolens helemaal niet goed voor het klimaat. Al zeker niet bij de constructie ervan. Staal en cement zijn de koplopers in CO2 vervuiling ( stel dat ik CO2 al een belangrijke factor zou vinden - wat, voor wie het nu nog niet door heeft, niet het geval is ).
De windmolenindustrie is, door de aardmetalen, destabiliserend voor hele regio’s.
Windenergie slorpt alleen maar energie en geld op. En wat de natuur, en de landschappelijke waarde betreft … daarvoor werkt dit systeem duidelijk averechts.
Dus, wat het bilan tot nu toe betreft, als we eerlijk zijn: gebuisd over de hele lijn.
Maar er zijn, wat de natuur betreft, nòg dingen die je moet afwegen.
Je kan dan wel roep-toeteren over biodiversiteit, maar zijn windmolens écht een winst voor wat hier leeft? Daarover gaan de volgende artikels, te beginnen met de wezens in de lucht, vervolgens in het water en in een derde artikel, tot slot, heb ik het over de ‘winst’ voor de mens.
————
Als je ze ziet draaien, dan lijken de wieken van een windturbine, niet eens zo snel te gaan. Dat kan je alleen zien, als je het uiteinde van zo’n wiek probeert te volgen.
Enig idee over welke snelheid we het hebben? Aan het uiteinde van zo’n wiek, loopt de snelheid, volgens berekeningen*, soms op tot 300 kilometer per uur. Onvoorstelbaar.
* [ Ik vond deze berekening: voor een 2,3 MW ENERCON Model E-70: 71 m (diameter) x 3,14 = omtrek van 223 m x 21,5 omwentelingen per minuut (bij windsnelheden boven 45 km/u) = 4,794 m afgelegd door de punt van elk blad in een minuut x 60 minuten = 287.640 m afgelegd in een uur, d.w.z. met een snelheid van 287 km/u. ]
U kan zich dus wel inbeelden dat, wanneer daar een vleermuis of een zwerm vogels, doorheen vliegt, de ravage niet te overzien is. Volgens Noors onderzoek zou één zwart gekleurde wiek per turbine de sterfte wel sterk kunnen verlagen. Alleen, die maatregelen werken uiteraard niet ’s nachts. De vraag is zelfs, of ze ook overdag zo effectief zijn.
Het probleem zit hem ook niet echt in één windmolen, die zal niet het bestand aan vliegende creaturen decimeren.
Het enorme aantal slachtoffers komt er, doordat we duizenden van die molens gaan plaatsen. Als je dit gaat vermenigvuldigen met, pakweg 50 of zelfs ‘maar’ 20 vogels per turbine, dan is dat al een fors aantal vaak gecrashte of onthoofde dieren.
Maar het aantal gesneuvelde dieren is vele malen groter. Mark Duchamp, voorzitter van de Wereldraad voor de Natuur, schreef een vernietigend rapport over vogelsterfte door windmolens. https://windmillskill.com/blog/wind-farms-slaughter-kept-hidden-public
Dit zou eigenlijk verplichte lectuur moeten zijn voor natuurliefhebbers. Ik citeer :
“In Duitsland wordt de vogelsterfte door windmolenparken geschat op 2.340.000 - 3.900.000 dode vogels per jaar. De Spaanse ornithologische vereniging SEO-BirdLife schat de jaarlijkse sterfte, door de 18.000 windturbines in Spanje, op gemiddeld 6 tot 18 miljoen vogels en vleermuizen. Als je bedenkt dat windturbines ongeveer twee keer zoveel vleermuizen doden als vogels, komt dit neer op een dodental van 100 – 300 vogels en 200 – 600 vleermuizen per turbine per jaar.” En hij voegt er aan toe: "We zijn inderdaad ver verwijderd van de één vogel per turbine/jaar wat routinematig wordt voorspeld door enkele opmerkelijk leugenachtige adviseurs of overheidsinstanties. (…) Machtige politieke en financiële belangen hebben samengewerkt om onze perceptie van sterfte door windturbines te misleiden – d.w.z. een dekmantel op te zetten. Om in deze mystificatie te slagen, was de medewerking van ornithologische ngo's noodzakelijk. Dit gebeurde meestal door middel van donaties en een overvloed aan aantrekkelijke contracten. In landen met een hoge uitbreiding van “groene" energie, werd de windindustrie al snel de belangrijkste werkgever van ornithologen. In Spanje doneerden Iberdrola en Banco Triodos (de bank voor hernieuwbare energie) bijna 25% van hun budget aan SEO-Birdlife. De uit de hand gelopen ontwikkeling van windmolenparken schaadt veel beschermde soorten, waarbij ze zich steunen op de optimistische schattingen van ingehuurde adviseurs, overheidsinstanties, vogelverenigingen, de windindustrie en haar agenten, pro-windactivisten enz.” Ook Greenpeace en het WWF kijken trouwens de andere kant op.
Niet alleen kleine zangvogels, of vleermuizen zijn slachtoffer. Die spatten bijna letterlijk uit elkaar. Als een insect op mijn voorruit. Ook zeldzaam wordende meeuwensoorten worden slachtoffer van deze wind-hakselaar, naast erg zeldzame, beschermde vogelsoorten, zoals de zeearend of de jan-van-gent, de grootste vogelsoort van de Noordzee, met een volwassen spanwijdte van ruim 2 meter. Volgens schattingen zou het gaan over zo maar eventjes 4400 van deze prachtige vogels.
Een interessant artikel over het effect van windmolens op deze populatie is dit:
Ook roofvogels worden snel gedecimeerd door windturbines. Nochtans zijn ook die in de natuur erg nuttig, omdat ze bepaalde dierenpopulaties beheersen (ratten, muizen, konijnen en nestplunderaars zoals eksters, kraaien enz.). Ze elimineren ook zieke of dode dieren, waardoor epidemieën worden voorkomen en ze dragen op die manier bij aan de gezondheid van vele diersoorten. Hun rol is belangrijk voor het behoud van natuurlijke evenwichten, biodiversiteit en ecosystemen. Uit wetenschappelijke studies blijkt, dat windturbines in Europa, gedeeltelijk verantwoordelijk zijn voor het naderende uitsterven van sommige soorten, zoals de aasgier. Van deze vogels neemt de populatie broedende volwassen dieren met 3-4% per jaar af. Deze spectaculaire zweefvliegers zijn nu al zeer zeldzaam in Europa en men heeft al miljoenen euro’s uitgegeven voor de bescherming en zelfs de herintroductie ervan (bijvoorbeeld in Frankrijk). Maar bij afwezigheid van een milieu effectenrapport hoeft men daar allemaal geen rekening mee te houden
————
In het rapport van het Instituut voor Natuur en Bosonderzoek, kan je lezen wat er precies aan de hand is. (‘Risico’s voor vogels en vleermuizen bij geplande windturbines in Vlaanderen’ - 2015).
Bij, wat men noemt, aanvaringsrisico, gaat het om ‘direct in contact komen met windturbines, of structuren die er mee te maken hebben. Vogels crashen doordat ze in botsing komen met de wieken of de mast van de molen. Maar ze kunnen ook gewond geraken of sterven door luchtwervelingen achter de draaiende wieken.
Een ander effect van turbines op de vogelpopulaties is de ‘verstoring’ .
Alleen al door de aanwezigheid van een turbine, maar ook door het geluid en de beweging, die een windpark teweegbrengen, vermindert het aantal vogels tot 200 meter van een turbine of windpark.
Trouwens niet alleen daardoor. Volgens de ‘Natuur en milieu federatie Zuid-Holland’ zorgen ook activiteiten, die geassocieerd worden met windturbines, voor verstoring, zoals het aanleggen van de weg, om makkelijker bij de turbine te komen, en het gebruik ervan.
Een derde factor is ‘barrièrewerking’. Ik heb op het Westerstaketsel in Oostende nog vogelaar-clubs opgesteld gezien, en die vertellen je dat ze de trek van de vogels goed kennen, en precies weten waar ze moeten gluren. Windparken en individuele windturbines blijken verschuiving in vliegroutes te veroorzaken, en dit niet alleen bij dagelijkse vluchten, maar ook bij seizoen-trekken. Dit kan zelfs zorgen voor verandering van de vliegrichting of dat de vogels omkeren.
Ook de hoogte waarop de vogels vliegen kan veranderen en zelfs hun gedrag. De veranderingen in vliegroutes kunnen leiden tot een verbreking tussen verschillende leefgebieden (rust-, foerageer- en broedgebieden). Dit zorgt ervoor dat vogels meer energie moeten verbruiken, omdat ze verder moeten vliegen om deze gebieden te bereiken, of om bij een verder gelegen gebied te komen. Op langere termijn kan dit invloed hebben op de overleving en reproductiecapaciteiten van een populatie. Mainstreammedia hebben daar geen oren naar. Het gewijzigde gedrag, van vogels en hun trek, verkoopt natuurlijk makkelijker, als je het associeert met het klimaat en de verschuiving van de seizoenen.
Ik vond in De Morgen van okt ’22 : “Watervogels tonen een groter uitwijkgedrag dan meeuwen. Roofvogels zijn dan weer kwetsbaar als ze aan het jagen zijn en gefixeerd zijn op hun prooi. En bij vleermuizen zien we zelfs dat een windmolen een magneet kan zijn, als verblijfplaats.” Want inderdaad, meer nog dan bij vogels, is de ramp bij de vleermuizen zo mogelijk nog groter. Botsingen met windmolens is een van de belangrijkste oorzaken van vleermuis sterfte. Wereldwijd zijn er ruim 1200 verschillende soorten vleermuizen, maar een aanzienlijk deel hiervan is uiterst kwetsbaar, of wordt zelfs met uitsterven bedreigd. Daarom groeit de bezorgdheid wereldwijd voor hun behoud. Vooral in de late zomer en herfst worden, zowel in Noord-Amerika als Europa, ongekende aantallen vleermuizen dood aangetroffen aan de voet van de pylonen.
Er zijn aanwijzingen dat turbines migrerende vleermuizen daadwerkelijk naar hun wieken kunnen lokken. Meer dan driekwart van de dodelijke slachtoffers van vleermuizen blijken “boomvleermuizen" te zijn, soorten die de neiging hebben, om over lange afstanden te migreren, en in bomen te slapen, en men denkt dat ze de langzaam-draaiende of stilstaande turbine-bladen verwarren met bomen.
Andere studies vermoeden dat nog iets anders meespeelt. Insecten worden aangetrokken door de hogere temperatuur rond de turbines, daardoor is hier een hogere concentratie aan insecten, en de vleermuizen komen daar op af, en verongelukken.
Naast directe aanvaring vallen er trouwens ook slachtoffers door wat men noemt ‘barotrauma’s’. De draaiende rotoren doen de luchtdruk plots dalen, vooral op het verste punt, en daardoor wordt het longweefsel van de diertjes beschadigd, waardoor de long klapt. 90% van die slachtoffers zou tekenen hebben van interne bloedingen.
————
Een derde groep slachtoffers, waar men al helemaal niet over spreekt, zijn de insecten. Ligt dat aan het feit dat sommige wel hinderen of steken, òf aan hun geringe aaibaarheid? Waarschijnlijk wel. Nochtans zijn ook zij, in het kader van biodiversiteit, erg belangrijk.
De afgelopen jaren zijn er verschillende signalen gekomen dat het slecht gaat met de insecten. De totale hoeveelheid vliegende insecten is in Noord-Duitsland in 27 jaar met meer dan 75% afgenomen! En niet alleen lokale populaties, maar ook bijvoorbeeld het lieveheersbeestje (C. septempunctata - zevenstippig, gemakkelijk vertaalbaar toch?) en de distelvlinder, soorten die honderden en zelfs duizenden kilometers door Europa en Afrika reizen. Migrerende vliegende insecten zoeken in grote zwermen hoge en snelle luchtstromen op en laten zich zo naar verre broedplaatsen vervoeren, puur op thermiek.
In deze tocht blijken ze door de rotorbladen in grote aantallen geraakt te worden.
Als je de optelsom maakt van de immense schade aan ecosystemen en de enorme impact op de biodiversiteit, dan moet het toch duidelijk zijn dat natuurbescherming totaal ontspoord is, als hun activisten dit niet willen zien. Welke logica kan je hierin nog terugvinden, tenzij dan, zoals Mark Duchamp suggereert, financiële motieven.
Het uitgangspunt van de zorgplicht van de Wet natuurbescherming (NL) is dat burgers, ondernemers en overheden alle handelingen die een nadelig effect zouden kunnen hebben op dieren en planten achterwege laten. Is dit dan dode letter?
Zien milieuactivisten deze massale sterfte aan dieren dan totaal door de vingers? Nochtans is dit meer gedocumenteerd, dan dat vage opwarmingsverhaal door CO2, waar ze zich maar al te graag achter verstoppen. Een uitzonderlijke opwarming… die trouwens maar niet wil komen.
Het is een goede zaak als jonge mensen zich engageren voor kwesties die relevant zijn voor hun toekomst. Maar er zijn genoeg andere dingen waar men zich voor kan inzetten, waaronder het dierenwelzijn. Maar je laat je toch niet voor de kar spannen van een verdienmodel voor ngo’s?
Voor het extreme ‘vernietigingsverzet’ heb ik trouwens een tip: ga met minuten-lijm naar zee en plak je vast aan de wieken van een windmolen.
Gegarandeerd geslaagde actie. Als bodyart goed voor de cultuursector en tevens leuke variante op de Cirque du Soleil: Flying Rebellions.
Luk Adang
