top of page

Gratis opiniestukken

Wil je het reclamevrij houden van deze website ondersteunen? Doneer dan een bedrag naar keuze.

Bijna iedereen haat Trump, ik niet

Foto van schrijver: Steven Arrazola de OñateSteven Arrazola de Oñate

De naam Donald Trump roept wereldwijd sterke emoties op: bewondering bij sommigen, diepe afkeer bij velen. Hij is een van de meest polariserende figuren van onze tijd, en zijn recente verkiezingsoverwinning heeft de discussie alleen maar verder aangewakkerd. In deze tekst wil ik mijn persoonlijke visie delen, niet om hem te verdedigen of te verheerlijken, maar om een ander perspectief te bieden. Ik geloof niet in haat als oplossing, maar wel in het belang van gezond verstand, kritisch nadenken, en het vermogen om respectvol van mening te verschillen. Misschien is het tijd dat we onze kijk op leiderschap en maatschappelijke discussies opnieuw onder de loep nemen.


Eerder deze week werd Trump voor de tweede keer president van de Verenigde Staten. Net zoals precies acht jaar geleden – de tijd vliegt – zullen we nu dagelijks via de mainstream media (MSM) onze portie Trump-bashing voorgeschoteld krijgen. Al acht jaar geleden vond ik dit fenomeen behoorlijk interessant: duizenden journalisten wereldwijd besteedden elke dag opnieuw hun energie aan het benadrukken van hoe slecht Trump was.


Destijds was ik nog militair officier en volgde ik vanwege mijn functie nauwgezet wat er in de wereld gebeurde, vooral op het gebied van militaire conflicten. Als neutrale buitenstaander viel het me op dat Trump behoorlijk verschilde van zijn voorgangers. Onder zijn leiding werden namelijk conflict na conflict beëindigd. Hij werd in die periode zelfs tweemaal genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede. Veel journalisten vonden dat destijds hilarisch. Dat een figuur als Trump in aanmerking zou komen voor zo’n prestigieuze onderscheiding, leek voor hen ondenkbaar.


Persoonlijk vond ik zijn nominaties gerechtvaardigd. Zijn aanpak van conflicten fascineerde me. Hij loste deze namelijk zelden op een conventionele manier op. Wat deed hij dan wel? Hij riep luid, dreigde, en deed vaak uitspraken die op het eerste gezicht absurd leken. Toch bleken oorlogvoerende partijen telkens voldoende onder de indruk van zijn aanpak om gas terug te nemen. Het resultaat: conflicten werden beëindigd.


Laat me meteen nuanceren: Trump handelde vermoedelijk niet vanuit een oprechte bekommernis om de burgers van die landen. Zijn focus lag waarschijnlijk op het draaiende houden van de Amerikaanse economie, en daarvoor zijn zo min mogelijk verstoringen in de wereld nodig. Conflicten vormen immers vaak zulke verstoringen. Voor mij doet de intentie er in dit geval echter minder toe dan het resultaat. En het resultaat was minder oorlog en dus minder mensenlevens die verloren gingen – iets wat ik destijds enorm belangrijk vond. Als militair raakte het leed van mensen in oorlog mij altijd diep, vermoedelijk omdat ik in verschillende landen dat leed met eigen ogen heb gezien.


Tijdens de eerste ambtsperiode van Trump was er veel kritiek vanuit vrouwenorganisaties en -groepen. Dit kwam mede door enkele uitspraken van Trump die bepaald niet vrouwvriendelijk waren. Ook op dat vlak toonde hij zich soms een bullebak. Laat me duidelijk zijn: ik praat die woorden absoluut niet goed. Toch vraag ik me af of degenen die zich hier zo fel aan storen zelf nooit een foute uitspraak hebben gedaan. Zet tien mannen in een ruimte met wat bakken bier, en je zult waarschijnlijk uitspraken horen die minstens even straf zijn. Zet tien vrouwen samen met een paar flessen wijn, en misschien zijn die gesprekken ook niet altijd even respectvol. Begrijp me niet verkeerd: ik respecteer volledig dat sommige mensen zich hierdoor aan Trump storen.


Waar ik echter minder begrip voor heb, is de aanhoudende stroom van kritiek die we nu weer dagelijks van duizenden journalisten zullen horen. De afgelopen dagen heb ik nagedacht over waar deze bijna obsessieve haat jegens Trump vandaan komt. Hoewel ik geen definitief antwoord heb – niemand heeft immers de volledige waarheid in pacht – denk ik dat Trump voor veel van deze journalisten symbool staat voor een weerstand tegen bepaalde extreemlinkse agenda’s.


Denk bijvoorbeeld aan onderwerpen als de radicale klimaatideologie, de genderdiscussie, of het promoten van het eten van insecten. Trump vertegenwoordigt voor velen juist een meer traditionele kijk op zaken: het idee dat een gezin in de basis bestaat uit een vader, een moeder en kinderen. Dat betekent niet dat je tegen homo’s of lesbiennes bent, maar wel dat je niet meegaat in het "woke"-gedachtegoed waarin het normaal lijkt om jonge kinderen al te confronteren met zaken als anale seks of de optie om op vierjarige leeftijd van geslacht te veranderen.


Toen Biden vier jaar geleden Trump versloeg, waren journalisten wereldwijd dolblij. Voor hen betekende dit niet alleen de nederlaag van Trump, maar ook die van de eerder conservatieve ideeën waar hij voor stond. De afgelopen jaren werden we dan geconfronteerd met een gezondheidscrisis waarin veel overheden hun grenzen overschreden. Censuur nam toe, en overheden vergaarden meer macht en controle over hun burgers. Volgens velen bevonden we ons op een weg van toenemende controle en waanzin, een pad waarvan ontsnapping onmogelijk leek.


Hoewel ik nooit zo pessimistisch was, heb ook ik me vaak geërgerd aan bepaalde politici, factcheckers en de wijdverbreide censuur. Wie zich niet aansloot bij het narratief, werd al snel geframed als extreemrechts – iets wat ik persoonlijk heb meegemaakt. Opeens de vijand worden van de mainstream media is allesbehalve prettig, dat kan ik je verzekeren. Toch bleef ik hoopvol dat het evenwicht ooit zou worden hersteld. Die hoop vormde ook de rode draad in mijn eerste boek. In tegenstelling tot de berichtgeving van de MSM over de gezondheidscrisis hoef ik me niet te schamen voor wat ik op papier heb gezet. Bijna elk woord en elke voorspelling bleek correct.


Maar goed, terug naar Trump. Voor mij was al meer dan een jaar duidelijk dat hij deze verkiezingen met gemak zou winnen. Toch beweerden hier in Europa de Amerika-experts op tv het tegenovergestelde, waarschijnlijk omdat ze vooral afstemden op CNN. Zelf ben ik een groot liefhebber van bepaalde Amerikaanse podcasts, en daar was het al geruime tijd duidelijk dat de doorsnee Amerikaan de MSM de rug had toegekeerd en Biden meer dan zat was. Het leek me dan ook onmogelijk dat de Democraten nog zouden winnen. De invloed van de MSM in de VS is volledig afgenomen. In Europa is dat proces nog gaande, maar ik geloof dat ook hier dit jaar een omslag zal plaatsvinden.


Volgens mij begon de grote ommekeer in de VS toen Elon Musk Twitter overnam. Hoewel hij veel te veel betaalde, deed hij dit – naar eigen zeggen – om het vrije woord te redden. Terugkijkend is dat precies wat er gebeurde. De "Twitter Files" brachten een enorme hoeveelheid misleiding en leugens van de Amerikaanse overheid aan het licht. Hoewel onze MSM in Europa hier nauwelijks aandacht aan besteedde, werden deze onthullingen in Amerikaanse podcasts uitgebreid besproken. Elke dag werden meer Amerikanen wakker, wat uiteindelijk leidde tot een verpletterende overwinning van Trump.


Voor mij is deze overwinning vooral een overwinning van gezond verstand, niet zozeer van de persoon Trump. Over Trump zelf kun je immers ook genoeg kritiek leveren; hij is zeker geen onberispelijke held op een wit paard. Zijn onvoorspelbaarheid blijft een uitdaging, en zijn beleid zal voor Europa ongetwijfeld ook enkele minder gunstige gevolgen hebben. Toch haat ik de man niet. Integendeel, ik ben blij dat hij heeft gewonnen, omdat hij het politieke landschap opnieuw opschudt en beloftes nakomt die anderen vaak negeren.


De eerste beslissingen die hij nam, vond ik opvallend en verfrissend. Hij deed precies wat hij tijdens zijn campagne had beloofd. Denk daar eens over na: hoeveel politici in Europa kunnen hetzelfde zeggen? Hier beloven ze veel, maar doen ze vaak het tegenovergestelde zodra ze verkozen zijn. Het was bijna komisch om te zien hoe verbaasd journalisten waren dat Trump zijn beloftes direct waarmaakte. Hij trok zich terug uit het klimaatakkoord van Parijs, stapte uit de WHO, herstelde duizenden militairen die onterecht ontslagen waren vanwege hun weigering om zich te laten vaccineren, en stelde vast dat er in de VS nog slechts twee geslachten zijn: man en vrouw. Je mag hierover een andere mening hebben – en die respecteer ik – maar persoonlijk beschouw ik deze stappen als positieve veranderingen.


Wat Trump de komende maanden en jaren nog zal doen, weet ik niet. Als hij goede beslissingen neemt, zal ik dat erkennen. Als hij fouten maakt, zal ik dat ook benoemen. Maar haten zal ik hem niet. Haat is een giftig gevoel; het maakt je ziek en biedt geen enkele oplossing. In plaats daarvan zou ik willen pleiten voor een hernieuwd respect voor elkaar, zelfs als we van mening verschillen. Dat vermogen om vreedzaam van inzicht te verschillen, is de kern van een gezonde democratie.


Misschien is dat wel wat we het meest nodig hebben in deze tijd: de bereidheid om te luisteren en in gesprek te blijven, zonder dat meningsverschillen ontaarden in vijandigheid. Het is een doel waar ik dit jaar meer dan ooit naar zal streven. Ik ben verre van perfect, en dat is oké. Maar als ik iets kan bijdragen aan een wereld waarin respect en begrip weer centraal staan, dan is dat mijn voornemen. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen – maar ik zal die steen niet werpen. Mijn hoop is dat we samen leren bouwen, niet afbreken. Want alleen zo kunnen we een betere toekomst creëren.


Steven Arrazola de Oñate

2.284 weergaven8 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

8 comentários


W
W
01 de fev.

Er zou weer een aanslag plaatsvinden op Trump volgens een bel. helderziende bron , en Trump zal ook belangrijke docs vrijgeven over buitenaardsen .

Editado
Curtir

Peter Braet
Peter Braet
01 de fev.

Ik ben ook opgelucht dat de liberaaldemocraten verloren en haat niemand maar heb wel een diepe afkeer van sciëntisten die wensen te dicteren hoe wij moeten leven. Vandaar de opluchting, zeker nu we vernemen (alweer doodse stilte in de mainstream) dat Kennedy goedgekeurd werd voor volksgezondhed. Oef!

Nu Europa nog bevrijden van de liberaaldemocratische tirannie.

Editado
Curtir

Lieve.dierckx
27 de jan.

Het doet deugd om een uiteenzetting te lezen waar geen haat in te vinden is.

U heeft President Trump heel goed beschreven.

Hij is terecht de Amerikaanse President, iets dat wij van Vonderleyen niet kunnen zeggen. De Amerikanen hebben voor hun President gestemd.

Daar hebben de Europeanen de kans niet toe gekregen. Vonderleyen heeft zich alles toegeeigend met de hulp van de Young Global Leaders ??????

Curtir

W
W
23 de jan.

Hopelijk voert hij dit niet uit : te maken met Starlink , het secret star program , Stargate


Trump steunt omvangrijk mRNA-vaccinatieproject en dat valt niet in goede aarde: dit is hij van plan ……..’

Editado
Curtir
W
W
24 de jan.
Respondendo a

Elon Musk haalt uit naar pas aangekondigd AI-project van Trump: ‘Ze hebben het geld niet’


Techbaas Elon Musk heeft kritiek geuit op ‘Stargate’, het pas door Donald Trump aangekondigde project rond artificiële intelligentie (AI). Het project moet ‘500 miljard dollar’ opleveren voor AI-infrastructuur. Musk reageert sceptisch.

Curtir

Trump mag inderdaad wat controversieel zijn ,doch is hij een sterke leider onder zijn bewind heeft Amerika geen oorlog gevoerd en met zijn beloften ,waar velen om lachten , voert hij uit.

Buiten de klimaat leugen en WHO waar Amerika niet meer aan meedoet gaat hij achter onze verloren en verdwenen kinderen .


Laten we vriendelijkheid en liefde in onze gedachten een plaats hebben.

Dankjewel Steven.

Curtir
DONATIE
DONATIE

Met uw kleine steun blijft deze website online zonder reclame

Doneer een bedrag naar keuze. Met €1 euro zijn wij al enorm tevreden.

Dankjewel voor uw steun!

bottom of page