In de afgelopen maanden heb ik me diep ondergedompeld in het dossier dat draait om de beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag tegen Conner Rousseau, de voorzitter van Vooruit. Wat ik ontdekte, was ronduit verbijsterend. Het was echter opvallend hoe snel alles steeds werd toegedekt, zowel in de media als bij het parket. Naarmate ik meer mensen sprak, begon ik me steeds meer af te vragen waarom zoveel journalisten en politici, hoewel ze goed op de hoogte waren van de ernst van de beschuldigingen, niets openbaar durfden te maken. Ik was een van de weinigen die zich wel durfde uit te spreken, wat zeker niet vanzelfsprekend is, aangezien klokkenluiders vaak in eerste instantie niet worden geloofd.
Mijn eerste kritische opmerkingen over het ongepaste gedrag van Conner werden gemaakt voordat er ook maar iets in de media verscheen. Enige tijd later bracht de media melding van de eerste beschuldiging. Zelfs na drie meldingen en klachten bleef een verrassend grote groep Vlamingen Conner Rousseau op handen dragen.
Sindsdien wordt beweerd dat alle beschuldigingen voortkomen uit een heksenjacht van extreemrechts. Maar ondertussen weet bijna iedereen dat de journalisten achter de onthullende reportage over Conner, die het daglicht nooit zag, bepaald niet als rechtse radicalen te boek staan. Faroek Ozgunes en Jonas Muylaert, twee van de beste onderzoeksjournalisten in ons land, waren verantwoordelijk voor de reportage. Maandenlang hebben ze gesproken met talloze slachtoffers.
Een goede week geleden kreeg Conner de kans om in alle kranten en op televisie te verkondigen dat hij onschuldig was omdat de aanklachten waren geseponeerd. Journalisten kregen echter de opdracht om niet te kritisch te zijn en geen vragen te stellen over de opvallende snelheid waarmee de zaken werden gesloten. Wat me het meest verbaasde tijdens zijn interviews, was dat Conner letterlijk beweerde dat de slachtoffers nooit hadden aangegeven dat hij een grens had overschreden. Waarom heeft geen enkele journalist gevraagd waarom hij contact zocht met deze minderjarige jongens? In Brugge, waar de eerste melding plaatsvond, ging het om een jongen van slechts 16 jaar oud. Moet een minderjarige aangeven waar de grens ligt? En waarom zou een volwassen politicus een 16-jarige jongen in zijn auto meenemen? Niemand leek daar vragen bij te stellen.
In Antwerpen, waar de tweede melding plaatsvond, was het slachtoffer een 17-jarige jongen wiens moeder de berichten ongepast vond. Toch gaf Conner aan dat de jongen geen grens had aangegeven, wat voor hem blijkbaar betekende dat er geen probleem was. Opvallend was dat het parket de zaak seponeerde zonder de moeder en de jongen van 17 te spreken.
Conner beweerde aan tafel bij Gert dat hij uren en dagen was ondervraagd. Zouden agenten zoveel tijd verspillen als er echt niets aan de hand was? Het lijkt me sterk. Conner heeft ongetwijfeld de juiste keuze gemaakt door advocaat Christine Mussche in te schakelen. Als je zedendelicten wilt plegen en ermee weg wilt komen, dan ben je bij haar aan het juiste adres. Maar ook als je slachtoffer bent en de dader wilt laten berechten, is ze een uitstekende keuze. Ze verliest zelden een zaak. Dus juridisch gezien zal Conner waarschijnlijk ontsnappen aan vervolging. Politiek gezien zal hij echter niet overleven, want hij heeft te veel fouten gemaakt. Als politicus kun je misschien een keer een misstap begaan en ermee wegkomen als je de juiste mensen benadert. Maar als dit gedrag in je natuur zit en je herhaaldelijk grenzen overschrijdt wanneer je onder invloed bent van alcohol en/of drugs, kom je vroeg of laat altijd in de problemen. Dat zien we nu heel duidelijk gebeuren.
In eerste instantie gebruikte Conner zijn invloed om kritische artikelen in 't Scheldt en P-Magazine te laten verwijderen. Toen werd er nog lacherig over gedaan door de "kwaliteitskranten", die dachten dat dit niet zou gebeuren met "echte" journalisten. Maar eerder deze week veranderde dat. VTM en HLN wilden reportages brengen over de gebeurtenissen begin september in een café in Sint-Niklaas. Daar liet Conner opnieuw zijn ware aard zien, uiteraard onder invloed. Hij viel de politie aan omdat ze voor het café stonden waar hij "plezier" wilde maken. Conner houdt niet van pottenkijkers als hij op jacht is. Hij maakte zelfs racistische opmerkingen tegenover Roma-zigeuners, die hij "bruine apen" noemde. Helaas voor Conner werd alles opgenomen met de bodycams van de betrokken agenten, die zijn gedrag helemaal zat waren. Ze kennen hem al in Sint-Niklaas van voordat hij een bekend politcus werd. Als zijn moeder geen schepen was geweest in die tijd, had hij allang een strafblad gehad. Dat is algemeen gekend in Sint-Niklaas en omstreken. Deze keer hadden de agenten echter alles op camera en ze wilden niet toestaan dat dit in de doofpot zou belanden.
Ironisch genoeg was dit opnieuw de bedoeling van Conner. Nadat hij zijn roes had uitgeslapen, belde hij zijn advocaten om ervoor te zorgen dat het proces-verbaal niet zou worden opgemaakt of indien dit wel al gebeurde zou verdwijnen. Mussche gaf dit zelfs toe.
Dit laat in de eerste plaats zien dat Conner opnieuw heeft gelogen, aangezien hij een week eerder beweerde dat hij van niets wist. Ten tweede toont dit aan hoe hypocriet ons rechtssysteem in België lijkt te werken. Het feit dat Mussche dit openlijk toegeeft, suggereert dat dit voor haar de normaalste zaak van de wereld is. Dit is een smet op het blazoen van België en laat zien dat we eerder een bananenrepubliek zijn dan een rechtsstaat. Het is hypocriet om landen als Hongarije en Polen te bekritiseren voor hun morele standpunten, we zijn blijkbaar geen haar beter.
Zoals ik al maandenlang schrijf, zal de waarheid uiteindelijk aan het licht komen. Steeds meer journalisten zijn het gedrag van Conner zat en ze vinden manieren om hun werk goed te doen. Zelfs de invloed van media-tycoon Van Thillo kan dit niet langer tegenhouden. Bovendien zijn er talloze slachtoffers die hun verhaal vertellen in hun omgeving, en mensen blijven praten. De schokkende verhalen worden misschien nog niet gedeeld op sociale media, maar ze verspreiden zich mond-tot-mond, en daarmee zal de druk op deze grensoverschrijdende voorzitter alleen maar toenemen. Ik vermoed dat hij het nog enkele weken zal volhouden, mede dankzij machtige vrienden met een bedenkelijke reputatie. Maar uiteindelijk zal de bom barsten. Voor de verkiezingen zal iedereen de waarheid over Conner kennen, en zal hij voorgoed verdwijnen van het politieke toneel. Juridisch gezien kan hij misschien ontsnappen, maar België zal hij verlaten. Zoals een echte socialist betaamt, heeft hij genoeg geld om nooit meer te hoeven werken en elders een prinselijk leven voort te zetten. Ons land zal dan eindelijk verlost zijn van zijn populistische gedrag, wat alleen maar ten goede zal komen aan het niveau van onze politiek.
Steven Arrazola de Oñate